Chałupa Bachledów

Małżeństwo Bachledów było bogate, jeśli porównać z resztą mieszkańców Zakopanego. Wystawili tego lata nową chałupę, chociaż jedynym, co odróżniało ją od tak wielu innych, starych budynków w okolicy, był komin. Zbudowany na wysokim, kamiennym fundamencie, z szerokich, ciosanych bali dom był przykryty czarnymi gontami, z pazdurami na kalenicach.* Obejście było obecnie zasypane śniegiem tak, że można było przejść jedynie wydeptanymi tunelami na drogę lub do sieni, z której drzwi prowadziły do szopy i obory.
Jadwiga Bachleda dorzucała drew do kaflowego pieca. Ciemnozielona, zawiązana pod brodą chustka na głowie, spod której nie wystawały zawiązane w koka włosy, dodawała jej wieku. Kobieta nie zwracała uwagi na czwórkę dzieci ani męża, którzy siedzieli przy stole, za to raz na jakiś czas zerkała w stronę zamkniętych drzwi białej izby. Miała nadzieję, że gościowi zasmakują piekące się na blasze moskole i świeże mleko, które jeden z synów właśnie przyniósł do izby w borynce.
Tak czekała cała rodzina, aż się gość obudzi i dopiero, kiedy Jadwiga zerknęła po raz kolejny i jej wzrok spotkał się ze wzrokiem półanielskiego czarodzieja, zaczęli między sobą rozmawiać.


*https://pl.wikipedia.org/wiki/Pazdur_(budownictwo)

Blake położył sie spać w ubraniach, zabezpieczył pokój zaklęciem i dla pewności ułożył pod poduszką niewielki sztylet. Wiedział, że powinien zachować czujność, szczególnie w domu obcych ludzi w kraju, którego kultury i wierzeń nie rozumiał do końca. Jednak podróżował od dawna i znużenie dało o sobie znać, toteż już po chwili chrapał donośnie uznając, że jeśli coś lub ktoś ma go zabić to prosze bardzo, byle by go nie budzić. Słońce zdążyło już wzejść całkiem wysoko nim w końcu otworzył oczy. W nieco potarganych włosach i pogniecionych ubraniach wszedł do pokoju przyglądając sie badawczo swoim gospodarzom - dzień dobry? - zaczął niepewnie

Kobieta odpowiedziała coś niegłośno, jednak nawet gdyby mówiła głośniej, nie pomogłoby to Blake'owi za bardzo. Jadwiga miała od zawsze silny akcent, który niepojęty wydaje się nawet dla rodaków, co dopiero istoty, która była tu pierwszy raz!
Jej słowa były zatem niezrozumiałe, za to podawana borynka nie śmierdziała zgnilizną, a niewielki placek wyglądał na całkowicie jadalny. Gospodyni odsunęła dla gościa stołek przy niewysokim stole, wciąż trajkocząc po swojemu.

Nefilim westchnął cicho i uznał że taktownie będzie zająć wskazane miejsce. W końcu chyba go nie otrują, prawda? Posłał gospodyni nieco sztuczny uśmiech i spróbował postawionej przed nim potrawy. Nie był przyzwyczajony do takiej kuchni ale smak mu nie przeszkadzał więc zjadł też reszte zastanawiając sie czy jest szansa na jakies rozgrzewające wino

Przy stole siedzą, pomiędzy Blakem a ojcem, dzieci. Jeden z chłopaków i dziewczyna wyglądają na niewiele młodszych od Nefilim, natomiast pozostali dwaj chłopcy to małe dzieciaki. Żadne z nich nic nie mówi, za to nietrudno się domyślić zainteresowania, jakim obdarzają gościa. Co prawda starsze z nich są powściągliwe, jeżeli chodzi o spojrzenia czy pokazywanie palcem, ale młodsze? Młodsze mają festiwal pokazywania palcami. Cóż, przynajmniej dopóki na ich głowach nie ląduje ręka rodzicielki, wsparta siłą nieznanych czarodziejowi słów wycedzonych przez zęby.
- Powiydzciyz, paniy, skondeście? - przerwał w końcu ciszę gospodarz, sięgając po kolejnego moskola.*

*gwara podhalańska: Niech pan powie, skąd pan jest?

- Maciyk, Józek, Klimek, zbiyrojciy siy wartko, coby wom nikt dzisiok nie pedzioł, cościy dziady - mruknęła Jadwiga, zamykając drzwiczki pieca i otrzepując ręce z pyłu.
Gazda najwidoczniej miał dobry słuch, bo uśmiechnął się na odpowiedź Blake'a.
- Nyj to dość kawołek jeściy przejechoł. Słysołek, ze w Anglii policyjo koniami jeździ, prowda to?
Nie czekając na odpowiedź, dorzucił:
- U nos dzisiok kumoterki siy zacynajom, to nos w chałpiy nie bedziy. Wybiereciy siy snami? Zośka - pokazał na jedyną córkę - by swami w sonkak mogła jechać.*
Wskazana córka zaczerwieniła się aż po uszy i wydawało się, że nawet czarne jak węgiel włosy zrobiły się krwiste. Patrząc w stół, dziewczyna zagłębiła zęby w placku.

*gwara podhalańska:
Maciek, Józek, Klimek, zbierajcie się szybko, żeby was nikt od biedaków nie zwyzywał.
No to pan dość daleko przejechał. Słyszałem, że w Anglii policja jeździ konno, to prawda?
U nas dziś kumoterki się zaczynają, nie będzie nas w domu. Wybierze się pan z nami? Zośka by z panem w saniach mogła jechać.

Jeśli Blake czegoś sie nauczył odkąd opuścił Instytut to tego by nigdy nie palić za sobą mostów, uznał więc że jeśli chociaż tak może sie odwdzięczyć za nocleg, chociaż spróbuje dobrze sie bawić - jeśli mogę - odparł uśmiechając sie lekko - to jakas parada? - dopytal nie mając pojecia czego moze sie spodziewać

- Piyrse siy jedziy, coby siy pokozać, a potem, coby siy dobrze bawić - zaśmiał się gazda, Andrzej, któremu wszyscy mówili Jędrek. Najwidoczniej była to gwarowa odmiana imienia. - Na pocontku siy jedziy w paradzie - wyjaśnił. - A potem jest wyścig w takik sonkak malutkik, to jest kumoterkak. Jeździyliściy kie koniami?*

*gwara podhalańska: Najpierw się jedzie, żeby się pokazać, a potem, żeby się dobrze bawić. Na początku jedzie się w paradzie. Potem jest wyścig w takich malutkich sankach, które nazywają się kumoterki. Jeździł pan kiedyś konno?

- jeździliśmy - odparł tracąc wiare w to, że nauczy sie poprawnej wymowy słów - przeciez nie przeszedłem europy pieszo - zasmial sie lekko i dopił nalane mu mleko - co jak wygramy?

- Bywali i tacy - wzruszył ramionami jego rozmówca, po czym podniósł się od stołu. - Tak pojedziyciy?*
Jędrek zlustrował go wzrokiem od stóp do głów. Pomięta koszula najwidoczniej wzbudziła jego dezaprobatę, bo jakby w zamyśleniu przetarł spinkę, na której trzymała się jego koszula.*

*gwara podhalańska: Bywali i tacy. Tak pan chce jechać?
*dawniej na Podhalu nie stosowano guzików, stąd m.in. koszule spinano metalowymi, zdobionymi spinkami. Miały kształt serca bądź koła, z przekolacem, tj. kawałkiem blaszki, pomocnym przy czyszczeniu fajki, które wtedy były często używane. Czasem miały dodatkowe łańcuszki, ale nie miały one znaczenia innego niż estetyczne (większość wycięć i symboli zazwyczaj coś oznacza, np. podłużne wycięcia u góry to pistolce, krzyż u góry to wiara, serce w środku to miłość, symbol słońca... sporo tego )
https://i.imged.pl/oryginalna-spinka-goralska-do-koszuli-parzenica-3727494880.jpg

Popatrzył w dół samemu przyglądając sie koszuli - coż, nie mam nic innego - przyznal nieco zakłopotany

- E, to zaś jo kajsik mom jakomsi kosule jesce, na wiyrk siy sweder do, to ani spinki nie trza bedziy - powiedział Jędrek, już idąc w stronę białej izby, w której wcześniej spał Blake. - Portki to juz jako woliciy, chocie te pono cieplyjse. Jak wygrome to za ryńskiy ubraniy tyz mozno kupić - odwrócił się do Nefilim.
Pochylił się, otwarłszy wielką zieloną skrzynię pod oknem. Po chwili podał gościowi płócienną koszulę i sweter z szarej wełny.
- To Klimkowe, ale on racyj w cuzecce pojedziy, nie rod swedry widzi.*

gwara podhalańska:
Ej no, przecież ja jakąś koszulę jeszcze mam, na wierzch się sweter założy, to nawet spinka nie będzie potrzebna. Spodnie to już jak pan woli, chociaż podobno te nasze cieplejsze. Jak wygramy to za kasę też można ubranie kupić.
To należy do Klimka, ale on raczej weźmie cuchę na jazdę. Nie przepada za swetrami.

możesz sobie w sumie rzucić na Spostrzegawczość na 6 lub więcej

- skoro tak - rzuci niezobowiązująco i przyjął ubrania. Stał chwilę w milczeniu zastanawiając się czy gospodarz wyjdzie czy też powinien po prostu rozebrać się przy nim. Nie żeby miał problemy z nagością ale nie zamierzał się tłumaczyć z wytatuowanych run pokrywających jego ciało

// no to rzucam k10

The member 'Blake' has done the following action : Rzuty

---

'k10' : 8