Brick Lane Market

Deszcz w Londynie był zjawiskiem zdecydowanie częstszym, niż jego brak - tym bardziej w taki jesienny dzień, jak ten. Tak też ta niestandardowa pogoda wyciągnęła ludzi z domów, a sprzedawców na targowisko. Tłumy były niesamowite, przy każdym straganie ktoś czegoś wypatrywał, nawet, a może szczególnie wtedy, kiedy tego nie potrzebował.
Sławoj zaciągnął się brudnym, londyńskim powietrzem, dodatkowo przesiąkniętym smrodem targowiska. Wprawdzie dopiero co wrócił z Piekła (w którym i tak nie lubił przebywać), ale już czuł się, jakby do niego wrócił. Podszedł do stoiska z instrumentami muzycznymi i spytał o cenę.
Przez chwilę było spokojnie, ale co z tego, skoro nagle zza jego pleców dało się słyszeć głos jednej z jarmarcznych sprzedawczyń.
- CO TO ZA STWORZENIE?!
Kiedy Sławoj się odwrócił, doskonale już wiedział, że dzień przestaje być przyjemny. Dziwna czarna maź, zazwyczaj w formie kota, nagle wydłużyła się, podniosła i zaatakowała kobietę.

Młody nefilim zwykle unikał dużych zbiorowisk. Jednak zarówno magia jak i alchemia wymagały od niego częstych wizyt na targowisku. Postanowił załatwić to szybko i bezboleśnie po czym jak najszybciej wrócić do swojej pracowni. Wmieszał się w tłum i w spokoju wybierał naczynia mogące zastąpić mu te które przed chwilą stłukł źle przygotowując zaklęcie gdy usłyszał krzyk kobiety. Nie zamierzał bawić się w bohatera ale wypadało przynajmniej sprawdzić co się dzieje. Zapłacił i poszedł w stronę centrum zamieszania

Zamieszanie stawało się tym większe, im większe stawało się to czarne... coś. A robiło się gargantuiczne. Porzuciło ono drobne, kocie łapki na rzecz wężowego cielska, które oplotło się wokół kobiecej sylwetki. Zaatakowana wrzeszczała coraz głośniej, a wraz z nią wrzeszczał tłum, zbierających się wokół gapiów.
- A fasz - mruknął Sławoj. Jak spróbuje temu rozkazywać, to uznają go za, było nie było, demona, abstrahując w ogóle od faktu, że Czarne go nie posłucha. Jak zignoruje, to ten czarny skurwysyn zabije bogu (tfu!) ducha winną kobietę.
Przyłączył się do tłumu gapiów, lecz zanim zdążył wyciągnąć rękę, zmrozić choć trochę dziwaczne coś, wrzaski kobiety zaczęły cichnąć.

Przeciskał sie przez tłum bez większego problemu az w końcu dotarł do źródła zamieszania. Od razu też rozpoznał „kotka” który siedział wcześniej na głowie Chrisa. Co prawda nie był pewien czy to dokładnie ta sama istota czy jedynie tego samego gatunku, czymkolwiek by nie byla, ale zauważył wśród zebranych Sławoja i to wystarczyło by zrozumiał całą sytuację. Choć nie należał juz do instytutu, nadal nosił przy sobie seraficki nóż. Wyjął go teraz, podszedł bliżej i przytknął czubek do boku demona, jedynie na tyle by go poczuł - co ty kurwa robisz?

Niewiele rzeczy mogło prawdziwie zranić słowiańskiego demona, jednak ostrze wręcz błogosławione przez anielskie siły było, z braku lepszego określenia, nieprzyjemne. Czuł łaskę płynącą z run nawet przez skórzaną kamizelkę, choć nóż nie dotykał jego własnej skóry.
- Zastanawiam się, jak to powstrzymać - mruknął przez zaciśnięte zęby.

- mam uwierzyć że to nie twoja robota? - prychnął. Wrzeszczący tłum zagłuszał ich wystarczająco by mógł mówić normalnie i nikt nie zwracał na niego uwagi - odwołaj to, atakujesz zwyczajną kobiete, na dodatek w środku dnia!

Czarna maź wpłynęła do ust kobiety, uciszając ją kompletnie. Po chwili sprzedawczyni upadła na kolana, dławiąc się.
- Tnij pan - warknął, czując ciągle szczypanie anielskiej magii na boku. - Może to pana przekona, że to nie ja.

Wahał się przez chwilę. Nie należał już oficjalnie do nefilim. Nie miał obowiązku walczenia z demonami, zwalczania zła i całej tej światłej misji która była mu wpajana do głowy od dziecka. Mógł uznać że to nie jego cyrk, odwrócić sie i w spokoju odejść do domu, nie zatrzymany przez nikogo. Jedyny problem polegał na tym, że tak naprawdę wcale nie mógł. Lata szkoleń wygrały. Odsunął nóż od demona i ryknął w stronę istoty chcąc odwrócić jej uwagę - Hej! Pamiętasz mnie?

Demon odetchnął i rozluźnił dłonie, które nieświadomie zaciskał w pięści.
Czarna maź wypłynęła z ust kobiety, a ta padła - czy nieprzytomna, czy martwa? Ciężko ocenić. Tym bardziej, że część gapiów błyskawicznie do niej podbiegło. Pozostali już dawno zdążyli się rozbiec.
Ciecz zaczęła przybierać nowe kształty, wciąż wężowe, lecz nieco drobniejsze. Odwróciła łeb w stronę Nefilim i znów zaczęła rosnąć. Sławoj otworzył szeroko oczy. Nigdy, w całej jego egzystencji, nie widział tej czarnej mazi przybierającej takie rozmiary. Mało tego, nigdy nie atakowała innych! Była jego zmorą, jego przekleństwem, nigdy nie stanowiła zagrożenia dla innych!
- Odsuń się pan - rzucił cicho do Blake'a. Dało się słyszeć przerażenie w jego głosie.

- nie zamierzam. Chyba ze masz pan jakiś błyskotliwy plan - aktywował moc ostrza i wyciągnął je przed siebie by móc sie bronić - to pana zwierzak, pogadaj z nim czy cos

- Jak cię to zaatakuje, to nic pan nie zrobisz - warknął, choć nadal słychać było panikę w jego głosie. Odwrócił się w stronę czarnego cielska.
- Hej, ty, czarne! LEŻEĆ!
Czarne nie zareagowało. Zamiast tego, postanowiło zaatakować tego, który miał w ręku broń.

(Rzucam na Zręczność Czarnego - jeśli wypadnie 10 lub więcej, zdąży zaatakować zanim Blake jakoś się na to przygotuje. Powinno ci się wyświetlić, ile wypadło. Czarne nie ma żadnych statystyk, więc uznaję jego zręczność jako "rzut na inicjatywę" )

Slawoj carried out 1 launched of one k20 :

13

Wlaściwie nie miał jak się przygotować, nigdy wczesniej nie walczył z niczym podobnym. Pewność siebie Blejka wynikała głównie z paktu z Chrisem według którego demon musiał go chronić, więc nefilim lubił nadużywać tego warunku. Teraz jednak był zdany na siebie. Instynktownie, jeszcze zanim stanął do walki utworzył wokół siebie magiczną barierę choć nie sądził ze teraz mu pomoże.

Czarna maź z całym impetem wyskoczyła na Nefilim.
I leciała, jak w zwolnionym tempie przelewając swój wężowy łeb tak, żeby teraz mieć zęby. Każdy z nich stawał się coraz ostrzejszy, światło słońca odbijało się od przelewającej się cieczy...
I leciała, u szczytu swego skoku zaczęła się okręcać wokół siebie, by uderzenie było mocniejsze.
I zaczęła opadać...
JEB.
Odbiła się od bariery Nefilim i gdyby miała głos, albo czucie, pewnie by ryknęła z bólu. Zwinęła się, kurcząc się i oplatając barierę. Postanowiła rozbić tę bańkę mocy całą siłą, jaką miała dostępną.

(proponuję twój rzut na Magię, podstawowy poziom to 10 - jak zrobisz swoje staty to każdy punkt to -1 od poziomu podstawowego, np. +1 magia, to 9 lub więcej na kostce. Mam nadzieję że da się zrozumieć moje tłumaczenie )

Stał z uniesionym w górę nożem licząc że nałożone na niego zaklęcia zadziałają na istotę. Gdy ta odbiła sie od bariery był w podobnym szoku co Czarne. Nie uważał się za potężnego maga i nie sądził że jego moc wystarczy by zatrzymać stworzenie. Ucieszył sie ale nie miał czasu na świętowanie, bańka była równie silna co czarodziej który ją stworzył, dlatego niemal fizycznie poczuł uderzenie i utrzymanie jej gdy Czarne sie przedzierało kosztowało go wiele energii - może byś coś zrobił? - warknął z wyrzutem do Sławoja

// rzucam na magie w takim razie. Uzupelniłam statystyki, blake ma +3

k20 8 1

Zaklęcie było silne; zbyt silne dla czegoś takiego, jak Czarne. Jak bardzo by się nie starało, by ścisnąć barierę, by ją rozbić, wciąż się nie udawało. Być może Czarne zbyt pochopnie oceniło zdolności nefilim?
- PRZECIEŻ PRÓBUJĘ! - Sławoj wyciągnął rękę, próbując zamrozić własne przekleństwo. W końcu to była jedyna magia, jaką miał na podorędziu.

(jak się uda, to Czarne zostanie zamrożone. Mam +2 do magii, więc po zmianach z mechaniką, 12 albo mniej to sukces)

Slawoj carried out 1 launched of one k20 :

6